فرهنگ و رفتار در محیط کار کانادا

فرهنگ و رفتار در محیط کار کانادا

مانند هر کشور دیگری کانادا فرهنگ مخصوص خود را در محیط کار دارد. کانادایی ها کاملا لیبرال شناخه می شوند که رفتار های مختلفی در محیط های کار پذیرفته است هر چند که این رفتار ها وابستگی زیادی به نوع محیط و خصوصیات فردی دارد. با این حال یکسری قوانین کلی وجود دارد که دانستن آنها می تواند برای ما سود بخش باشد.

 

سلام و احوال پرسی در محیط کار کانادایی

در کانادا دست دادن اولین چیزی است که شما برای آشنایی انجام میدهید. همین که شما با یک نفر دست میدهید نامتان را به او میگویید و معمولا شغل و موقعیت خود را به او معرفی می کنید. برای مردمی که مرتبا داخل و اطراف محیط کار بر خورد میکنید سری تکان میدهید و صبح بخیر یا بعد از ظهر بخیر میگویید.

کانادایی ها اصولا راحت هستند و شما می توانید هر کسی را پس از آشنایی با نام کوچک صدا کنید. البته پیش از آشنایی درست این است که دیگران را با پیشوند “اقا” یا “خانم” صدا کنید تا بتوانید متوجه شوید که آیا میتوان آن ها را با نام کوچک صدا زد یا نه. در ایمیل هم شما همیشه مخطب را با “آقا” و “خانم” خطاب کنید.

اگر ملاقاتی با اشخاص متخصص مثل، پزشک، وکیل یا پروفسور دارید شاید بهتر باشد آن ها را با نام خانوادگی به همراه پیش وند “آقا” یا “خانم” خطاب کنید.

ارتباط کلامی در محیط کار کانادایی

ارتباط کلامی در محیط کار کانادایی

نمی توانید مکالمه ای را بدون بحث و گفتگوی کوچک آغاز کنید. این بحث ها معمولا درباره مسائل روزمره است، مثلا آب و هوا، ورزش و دیگر سرگرمی هایی که بتوان با آن مکالمه بین دو نفر غریبه را کرد حتی در محیط کاری.

مسائل شخصی مثل باور های مذهبی، سیاست یا درآمد برای این بحث های اولیه مناسب نیستند.وقفه یا عدم توجه به صحبت دیگران مثل هر جای دیگری در کانادا هم بدرفتاری محسوب می شود.

ارتباط غیر کلامی در محیط کار کانادایی

زبان بدن یکی از اولین برداشت هایی است که دیگران درباره شما می کنند که باعث می شود زبان بدن اهمیت زیادی در ملاقات با افراد جدید داشته باشد.

برقرای تماس چشمی ضروی است اگر شما می خواهید این احساس را در دیگران به وجود بیاورید که شما مایل به ادامه این آشنایی هستید. نگاه کردن به اطراف میتواند به دیگران این را تلقین کند که حرف هایشان خسته کننده است یا شما علاقه ای به گفتگو ندارید و آن ها را از خود برانید.

وقت شناسی در محیط کار کانادایی

وقت شناسی در محیط های کار در کانادا یک فرهنگ است. اگر شما در قراری سر وقت نرسید، فرد یا گروه از شما انتظاری جزء بی احترامی و حرفه ای نبودن نخواهد داشت. البته در موارد اضطراری برای دیگران قابل قبول است که تماس بگیرید و تاخیر خود را اطلاع دهید یا قرار را لغو کنید یا اگر امکان دارد برنامه را به زمان دیگری موکول کنید.

همچنین زمانی که کاری بر عهده شماست باید پیش از شروع شدن آن در محل حاضر شوید و مقدمات را فراهم کنید.

کار گروهی در محیط کار کانادایی

مردم کانادا کار گروهی را به عنوان اصل همیشگی موفقیت ستایش می کنند. احترام متقابل و درک از یکدیگر،ایده ها و طوفان های فکری، کلیدی است برای پیشرفت و نوآوری.

از درگیری در محیط کار باید مثل یک بیماری واگیر دار اجتناب کرد. در محیط کار شما باید نسبت به دیگران تحمل و توجه باشید.

ضوابط مرخصی و غیبت در محل کار در کانادا

نوع پوشش در محیط کار کانادایی

پوشش در کانادا بین کارفرمایان متفاوت است. مهم است که از کارفرما نوع لباس را بپرسید و از آن استفاده کنید.

ساعات کاری در کانادا

استاندارد ساعات کار برای نیروهای کاری در کانادا به شرح زیر است:

  • برای یک روز کاری استاندارد کار روزانه ۸ ساعت می‌باشد.
  • ۴۰  ساعت کار در هفته (روز دوشنبه روز اول هفته است و شنبه و یک‌شنبه روزهای تعطیل هفته)

برای کارمندان در هر هفته یک روز تعطیل جهت استراحت اختصاص داده‌شده که معمولاً روز یکشنبه است.

زمانی که یک یا چند روز تعطیل در طول یک هفته وجود داشته باشد، ساعات کار استاندارد به ازای هرروز تعطیل، هشت ساعت کاهش می‌یابد.

قوانین کار در کانادا به این صورت است که برای برخی از انواع مشاغل خاص و برخی از صنایع، ساعت‌های استاندارد کار متفاوتی تعریف‌شده است؛ به‌عنوان‌مثال برای رانندگان در صنعت حمل‌ونقل و ترانزیت، کارگران کشتی‌ها و ملوانان در صنعت حمل‌ونقل دریایی، کارکنان صنعت راه‌آهن و خطوط ریلی، فروشندگان پورسانت بگیر در صنعت توزیع و فروشندگان پورسانتی در بخش بانکداری، ساعات کاری متفاوتی قید می‌شود. همین‌طور برای مشاغلی که ساعات کاری آن‌ها به‌صورت شیفتی، عصر کاری و شب‌کاری است ضرایب متفاوتی برای محاسبه‌ی ساعت کاری و دستمزد آن‌ها وجود دارد. در مورد ویزای کار کانادا بیشتر بخوانید.

ضوابط مرخصی و غیبت در محل کار در کانادا

قانون کار کانادا برای کارمندان مجاز فدرال برخی شرایط مرخصی و غیبت تعیین نموده که شامل موارد متنوعی است این مرخصی‌ها غیبت‌ها به دو صورت کلی موجه و ناموجه دسته‌بندی می‌شوند. هیچ کارفرمایی حق اخراج، تعلیق، جریمه یا تنزل کاری کارمند خود را به دلیل مرخصی‌های موجه را ندارد. در برخی موارد خاص، تغییراتی در میزان مرخصی‌ها داده می‌شود و اختیاراتی نیز برای توافق مابین نیروهای کاری و کارفرما برای مرخصی‌ها و سایر شرایط کاری وجود خواهد داشت.

مرخصی استعلاجی در کانادا

مرخصی استعلاجی زمانی محسوب می‌شود که کارمند به دلیل پسری شدن یک دوره‌ی بیماری از حضور در محل کاری ناتوان باشد. درصورتی‌که کارمند حداقل برای سه ماه متوالی برای یک کارفرما کارکرده باشد، حق استفاده از مرخصی استعلاجی به مدت ۱۷ هفته در سال را خواهد داشت. کارمندی که نیاز به مرخصی استعلاجی داشته باشد باید به کارفرمای خود اعلام کند و در صورت درخواست کارفرما، باید ظرف مدت ۱۵ روز از بازگشت خود به محل کار گواهی پزشکی خود را ارائه کند.

مرخصی به دلیل آسیب دیدن در حین انجام کار در کانادا

درصورتی‌که آسیب جسمی یا روحی‌ای در حین انجام کار برای کارمند اتفاق بیوفتد، کارفرما باید ضررهای وی را جبران کند و در مدت‌زمان دوران نقاهت آسیب کارمند حقوق و دستمزد استاندارد وی را تأمین کند.

تعطیلات و مرخصی سالیانه در کانادا

بر طبق قوانین فدرال کار در کانادا، کارکنان پس از سپری کردن یک سال کار برای یک کارفرما، برای سال دوم به بعد سالیانه دو هفته مرخصی در کار به‌صورت مستقری خواهند داشت. درصورتی‌که فرد حداقل ۶ سال برای یک کارفرما کارکرده باشد، این میزان مستقری مرخصی سالیانه به ۳ هفته در سال افزایش خواهد یافت.

تعطیلات عمومی در کانادا

در تقویم سالیانه‌ی رسمی در کانادا، ۹ روز در سال تعطیل رسمی است که در این روزهای کارکنان ملزم به حضور در محیط کار نیستند که در عین عدم حضور حقوق دریافت می‌کنند. کارکنانی که بسته به شرایط کار خود در این روزها برای کارفرمای خود، کار کنند حقوق بیشتری در این روزهای دریافت می‌کنند که بر طبق فرمول‌های خاصی اضافه‌ی حقوق این افراد محاسبه می‌شود.

برنامه های جبران ضررهای کار طولانی مدت در کانادا

کارفرمایان باید برنامه‌هایی برای جبران خسارت‌های جسمی و روحی کارکنان خود درصورتی‌که کار آن‌ها در طولانی‌مدت ایجاد مشکلات جسمانی و غیره کند داشته باشند. به‌عنوان‌مثال کارفرمایان می‌توانند سال بازنشستگی کارکنان را کوتاه‌تر کرده و یا مرخصی با حقوق را برای کارکنان خود در سال افزایش دهند.

مرخصی بارداری در کانادا

با ارائه‌ی گواهی پزشکی، زنان شرایط بارداری آن‌ها ادامه‌ی کار را برای آن‌ها خطرناک کند می‌توانند از کارفرمای خود درخواست کنند که شغل خود را به‌صورت مقطعی تغییر دهند و یا پس از مدتی مجدداً مجاز به انجام کار شوند. این کارکنان باید در گواهی پزشکی خود نشان دهند چه مدت این خطر وجود دارد و کارمندان فوق از چه فعالیت‌هایی باید اجتناب کنند.

مرخصی زایمان و وضع حمل در کانادا

کارمندان باردار، در تمامی سطوح شغلی ، درصورتی‌که شش ماه متوالی پیش از شروع مرخصی برای یک کارفرما کارکرده باشند، حق‌دارند تا ۱۷ هفته از مرخصی پیش از زایمان در کانادا استفاده کنند. چنانچه زایمان در طول ۱۷ هفته مرخصی انجام نشود، مرخصی زایمان می‌تواند تا روزی که فرزند متولد می‌شود، تمدید گردد. چنانچه کارمند زن تمایلی به استفاده از مرخصی در دوران بارداری نداشته باشد، کارفرما نمی‌تواند او را مجبور به استفاده از آن نماید، مگر اینکه اثبات شود وی به‌درستی قادر به انجام وظایفش نیست.

مرخصی والدین در کانادا

والدین می‌توانند درصورتی‌که واجد شرایطی مشابه مرخصی زایمان باشند، برای حداکثر ۶۳ هفته از مرخصی والدین استفاده کنند. افراد واحد شرایط این مرخصی می‌توانند پیش از ۷۸ هفته پس از تولد فرزند خود درخواست بهره‌مندی از این مرخصی را بدهند. درصورتی‌که فرزند متولدشده‌ی کارند دچار بیماری‌ای گردد که نیاز به حمایت و صرف زمان والدین وی شود، کارمند می‌تواند با ارائه‌ی مدارک پزشکی قانع‌کننده از کارفرمای خود مرخصی پزشکی طولانی‌تر دریافت کند.

مرخصی از دست دادن نزدیکان و شرایط خاص در کانادا

اگر کارمندانی یکی از اعضای خانواده یا نزدیکان خود را از دست بدهد می‌تواند تا ۳ روز مرخصی فوت نزدیکان از کارفرمای خود دریافت کند. درصورتی‌که کارمند بیش از ۳ ماه برای کارفرمای خود، کار کرده باشد، این مرخصی ۳ روزه به پرداخت حقوق خواهند داشت، در غیر این صورت، مرخصی این افراد موجه اما بدون پرداخت حقوق منظور خواهد شد.

قوانین مربوط به حداقل دستمزد در کانادا

حداقل دستمزد کارکنان کانادا طبق دستورالعمل‌های دولت فدرال معادل حداقل حقوقی است که توسط هر دولت‌های محلی در استان‌ها تعیین کرده‌اند، به‌عبارت‌دیگر، تعیین میزان حداقل دستمزد به دولت‌های محلی تفویش شده است. حداقل دستمزد چیزی در حدود ۱۱.۵ دلار به ازای هر ساعت کاری تا ۱۶ دلار در استان‌های مختلف کانادا محاسبه می‌شود و هر بار که یک دولت محلی یک استان افزایش سالیانه در سطح حداقل دستمزد ایجاد کند، دولت فدرال نیز در قوانین کار میزان افزایش حقوق را ثبت می‌کند.

 

بخش نظردهی بسته شده است..