حفظ میراث فرهنگی یک اصل شود
به گزارش یزدی نیوزمعاون رییس جمهور تاکید کرد: باید در برنامهریزیهای توسعهای کشور، حفظ میراث فرهنگی یک اصل شود.
به گزارش خبرنگار میراث فرهنگی ایسنا، مسعود سلطانیفر که در آیین بزرگداشت روز جهانی موزه و آغاز هفته میراث فرهنگی سخن میگفت، با اشاره برخی اقدامات انجام شده در حوزه موزهداری در کشور در سال گذشته، گفت: دستاوردهای بهدست آمده در این حوزه که ناملموس است، بسیار بیشتر از ملموس و فیزیکی موثر بوده است.
رییس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ادامه داد: در طول ۲۵ سال گذشته موفق شدیم موزه دوران اسلامی را افتتاح و موزه منطقهای خراسان را راهاندازی کنیم و قول دادهایم تا شهریور موزه فرش تبریز را ایجاد کنیم. همچنین موزههای خوزستان، میراث طبیعی گلستان، منطقهای یزد، مشاهیر پارس و پاسارگاد راهاندازی شدند. از سوی دیگر تلاش کردیم انجمنهای میراث فرهنگی را برای حفظ میراث فرهنگی راهاندازی و تقویت کنیم.
وی در ادامه با تاکید بر دغدغه برخی دوستداران و کارشناسان میراث فرهنگی در حوزه میراث فرهنگی که حفظ میراث فرهنگی را یک وظیفه میدانند، افزود: حفظ میراث فرهنگی و هویت ما یک اصل نیست، بلکه یک ارزش بین همه مردم دنیا و حتی مسئولان دستگاههای مختلف و وزرا و دولتمردان است.
او این اتفاق را یک موفقیت بزرگ دانست که نه تنها وظیفه مسئولان سازمان میراث فرهنگی است، بلکه یک احساس مشترک میان همه است.
معاون رییس جمهور با تاکید بر اینکه منابع سازمان میراث فرهنگی پاسخگوی حفاظتبخشیها نیست، ادامه داد: باید به سمتی برویم که با مشارکت مردم و دستگاههای دولتی و با رعایت استانداردها اینگونه اقدامات را دنبال کنیم.
او افزود: به دنبال این اتفاق، امسال سازمان میراث فرهنگی هدفگذاری کرده است تا واگذاری ۱۵۰ بنا را به جز بناهای نفیس برای استفاده دستگاههای دولتی و متقاضیان، در دستور کار قرار دهد.
سلطانیفر ادامه داد: کمتر روزی است که از سوی یک مسئول دولتی غیرفرهنگی مورد خطاب قرار نگیریم که برای استفاده کردن در بخش ارتباطات مردمی به دنبال یک بنای تاریخی برای مرمت و کاربردی کردن آن هستند. در واقع حفظ و حراست از بناهای تاریخی امروز به یک ارزش تبدیل شده است و یک اهتمام عمومی، جدی و گسترده برای حفظ میراث و هویت فرهنگی مورد نیاز است.
فراموشخانه، سهم اشیای تاریخی!
در این مراسم، سیدمحمد بهشتی اشیای تاریخی فرهنگی را به مثابه آیینه هایی دانست که حقیقتی را در خود منعکس می کنند و تصریح کرد: در موزه ها باید به متن اشیا توجه داشته باشیم زیرا اگر اشیا را از متن خارج کنیم موزه ها مأموریت اصلی خود را که به یاد آوردن و تذکر دادن است از دست می دهند و به فراموش خانه تبدیل می شوند.
رییس پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری با اشاره به شعار امسال روز جهانی موزهها با عنوان "موزه و منظر فرهنگی" هر دو این موضوعات را در حوزه میراث فرهنگی مهم ارزیابی کرد و گفت: یکی از دغدغه های اهل نظر در کیفیت مواجهه با میراث فرهنگی این است که آن چیزی که به عنوان مظاهر فرهنگی شناخته می شوند بدون نسبت با فرهنگ مد نظر قرار می گیرند که در این صورت آن چیز از حقیقت خودش خالی می شود.
وی گفت :اشیای تاریخی فرهنگی هر کدام به مثابه آینه هایی هستند که حقیقتی را در خود منعکس می کنند و اگر ما آن وجه آینگی اشیاء را مورد توجه قرار ندهیم انگار به یک جلد و پوسته اکتفا کرده ایم .
او همچنین اشیای تاریخی فرهنگی را به پنجره هایی در یک دیوار تشبیه کرد وگفت: اگر از کسی بپرسید در این دیوار چه می بینی و بگوید پنجره می بینم یعنی او هیچ نمی بیند زیرا پنجره را گذاشته اند که در پس آن چیزی را ببینید که او از آن غافل است .
به گفته بهشتی ، زمانی که این نسبت و وجه دلالتی را که یک شیء می تواند داشته باشد مورد توجه قرار ندهیم آن وقت انگار نسبت آن را با چیزی که در متن و بسترش است قطع کرده ایم.
او در ادامه با اشاره به مضمون و واژه آب گفت: اگر به متن و نسبت آب به چیزی که منظر فرهنگی نام دارد توجه نداشته باشیم آب تنها معادل واتر است ، ولی اگر به متن فرهنگی توجه کنیم آب و واتر هیچگاه یکی نیستند. در این سرزمین زمانیکه می گوییم آب البته منظورمان H2o است ولی در مرتبه دیگر به علت قلت آب ، آب یک چیز ارزشمند و گوهر کمیاب می شود تا جاییکه در مناطق زیادی از کشور آب معیار اندازه گیری زمین است. به عنوان مثال ، زمانیکه از افراد می پرسیم چه اندازه زمین دارید می گویند دو فنجان آب زمین دارم.
رئیس پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری با اشاره به نمادهایی از آب نظیر تشنگی سید الشهدا (ع)، مهریه حضرت زهرا (س)، آناهیتا ،حیات ، نور معرفت و … در فرهنگ ایرانی بیان کرد : زمانیکه از آب سخن می گوییم باید متوجه باشیم که این آب به چه متنی مربوط است و اگر این آب را در نسبت به متنش نبینیم در حقیقت آب را ندیده ایم .
او با بیان اینکه هر شیء نیز این وضعیت را دارد گفت : در موزه ها باید به این متن توجه داشته باشیم زیرا اگر اشیا را از متن خارج کنیم موزه ها مأموریت اصلی خود را که به یاد آوردن و تذکر دادن است از دست می دهند و به فراموشخانه تبدیل میشوند؛ در این صورت از موزه ها نباید توقع تذکر فرهنگی داشته باشیم.
بخش نظردهی بسته شده است..