نمایش دوباره سواد منتقدان هسته‌ای
هنوز خیلی‌ها جریان نامه معروف به mpt(اینجا) را از یاد نبرده‌اند که پرده‌ای دیگر از سواد و منطق دلواپسان هسته‌ای به نمایش در‌می‌آید؛ دو جلسه متوالی با اعضای تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای. دو جلسه‌ای که نقش بستن رخدادهای آن بر جعبه جادو حالا مشخص کرده است که منتقدان هسته‌ای حتی نمی‌دانند که نیاز نیست برای ...
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی یزدی نیوز به نقل از خرداد؛ باید اکران کامل و بدون سانسور جلسات مشترک نمایندگانم مجلس و اعضای تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای را به فال نیک گرفت. این موقعیتی است که نشان می‌دهد هر طرف ماجرا «چند مرده حلاج است». این موقعیتی است که آشکار می‌کند یک دانش آموخته رشته فقه و معارف اسلامی چقدر صلاحیت دارد تا حتی در مقام نماینده مجلس به واکاوی ابعاد فنی صنعت هسته‌ای کشور بپردازد.
دو جلسه کمیسیون امنیت ملی که تا اینجای کار توسط شبکه خبر نمایش داده شده‌اند، زوایای پنهان بسیاری را از رازها و مختصات مخالفت‌خوانی‌های داخلی در قبال مذاکرات هسته‌ای آشکار کرده‌اند؛ از سوالات تکراری و اصرار بر پرسیدن مسایلی که به قول عباس عراقچی «تا حالا ده بار درباره آن توضیح داده شده است» گرفته تا خشونت گفتاری برخی منتقدان که حتی در این جلسات خطاب به مذاکره کنندگان ایرانی گفتند «آمریکا سر شما را کلاه گذاشت». بگذریم از اینکه این حرف‌ها را به کسانی می‌زدند که مقام معظم رهبری آنها را در یک توصیف بی‌نظیر افرادی «متدین، شجاع، غیور و امانتدار» توصیف کرده بودند. توصیفی که تا حالا در قبال هیچ فردی به کار نبرده‌اند. اما یک موضوع برجسته در این میان مساله‌ای جدای از اینهاست؛ سواد دلواپسان هسته‌ای.
آنها که قبلا در جریان اقداماتی مثل طرح MPT سطح سواد فنی خود را به رخ کشیده بودند یک بار دیگر نمایشی تمام‌عیار از سطح سواد خود را به مخاطبان عرضه کردند. تا آنجا که حتی در جایی عباس عراقچی نتوانست تعجب خود را از مساله بی‌اساسی که احمد بخشایش‌اردستانی از نمایندگان منتقد دولت مطرح کرده بود، پنهان کند. این نماینده عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی که قرار است به عنوان مرجع تخصصی بررسی توافق هسته‌ای عمل کند کاهش تعداد سانتریفیوژها را مساوی با کاهش افراد شاغل در سازمان انرژی اتمی می‌داند و دلش به یکباره برای این بی‌کار شدگان می‌تپد. غافل از اینکه عباس عراقچی در پاسخ او با لحنی طنعه‌آمیز می‌گوید که نیاز نیست پای هر دستگاه سانترفیوژ یک نفر بایستد.
یا جایی در جلسه با علی اکبر صالحی، قاسم جعفری سخنگوی کمیسیون آموزش و از نزدیکان جبهه پایداری که در جمع حاضر بود حتی از بیان یک کلمه ساده انگلیسی در متن توافق هم ناتوان ماند تا با خنده حضار و همکارانش مواجه شود. یا در نکته‌ای مشخص‌تر استناد و سر و صدای مخالفان مذاکرات درباره جمله اشتباه جان کری درباره بتن ریزی در لوله‌های نیروگاه نطنز که بارها توضیح داده شده بود باعث شد تا عباس عراقچی با اعتراض بگوید این موضوع را ده بار گفته‌ام. این اما کافی نبود تا همین موضوع در جلسه با صالحی هم دو بار مطرح شود و رئیس سازمان انرژی اتمی در بار دوم با کلافگی تمام لیوان‌های روی میز را بردارد تا مانند شیوه تدریس به کودکان پیش دبستانی توضیح دهد که قلب رآکتور اراک چیست، چگونه کار می‌کند و چه اتفاقی برای آن می‌افتد.
از قبل هم در صلاحیت فنی بسیاری از مخالفت‌خوانی‌ها علیه تیم هسته‌ای و مذاکرات ابهامات فراوانی وجود داشت. حالا با این دو جلسه این ابهامات چند برابر می‌شود. اینکه چرا باید افرادی با این سطح از دانش سیاسی و فنی درباره مهمترین موضوع کشور تصمیم بگیرند و نظر بدهند و متهم کنند؟ اینکه نماینده‌ای که حتی ربط بین کاهش تعداد سانتریفیوژها و کاهش کارکنان صنعت هسته‌ای را هم نمی‌داند چقدر باید قدرت مانور در موضوعی که بسیاری از تحیلیل‌گران آن را توافق قرن می‌دانند، داشته باشد؟ تمام آنچه که از این دو جلسه از تلویزیون پخش شد بیانگر این نکته بود که «بی‌سواد» خواندن مخالفان توسط رئیس جمهوری چندان هم بیراه نبوده است.
بخش نظردهی بسته شده است..