مسکن و اجاره نشینی بلای جان مردم

بی خانه ها در میان جولان خانه های خالی از سکنه/چرا خانه ها خالی می ماند؟

مردم هنوز هم بی خانه اند و این مساله را حتی توافق هسته ای نیز تغییر نداده است.به این ترتیب می توان گفت، مسکن در دولت یازدهم نیز به عنوان یکی از معضلات اصلی اقتصادی همواره مطرح است تا جایی که لغو کردن طرح ناقص و مشکل داری چون مسکن مهر نیز اعتراضاتی به همراه داشت و دولتی ها هنوز درگیر مسکن مهر هستند.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی یزدی نیوزدر حالی در تهران و برخی از شهرهای بزرگ بهای اجاره آپارتمانی با حداقل امکانات بیش از حداقل حقوق تعیین شده است، برخی آمارها نشان می‌دهد در ایران تعداد زیادی واحد مسکونی خالی مانده و خاک می‌خورد.

 درباره آمار خانه‌های خالی در تهران اظهارات ضد و نقیضی وجود دارد. به تازگی اعلام شده است که حداقل ۴۰۰ هزار خانه خالی در پایتخت ایران وجود دارد. این در حالی است که چندی پیش ارسلان فتحی پور رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس مدعی شد: در تهران حدود ۶ میلیون و ۲۰۰ هزار واحد مسکونی وجود دارد که از این تعداد حدود ۲ میلیون و ۲۰۰ هزار واحد آن خالی است.

پیش از این نیکزاد وزیر سابق راه و شهرسازی گفته بود: ۴۰۰ هزار واحد مسکونی خالی در تهران وجود دارد که با احتساب پروژه‌های شهرهای جدید این رقم به یک میلیون دستگاه می‌رسد. 

سرمایه ای بی مصرف مانده

حتی اگر تناقض‌های آماری را کنار بگذاریم و پایین‌ترین رقمی را که برای خانه‌های خالی ذکر شده است بپذیریم، خالی ماندن این تعداد خانه‌ در پایتخت ایران نشان‌دهنده بی‌مصرف ماندن حداقل ۸۰ هزار میلیارد تومان سرمایه است.

هر چند یکی دو سالی است که بازار مسکن در تهران افت کرده و کارشناسان اصطلاحا از تعبیر رکود بازار مسکن استفاده می‌کنند اما در دهه‌های اخیر قیمت مسکن در پایتخت ایران رشد قابل توجهی داشته است. بررسی‌ها نشان می‌دهد اکنون در تهران به زحمت می‌توان آپارتمانی با قیمت پایین‌تر از ۲۰۰ میلیون تومان پیدا کرد. پایین‌ترین قیمت برای مسکن در تهران ۱۵۰ میلیون تومان برآورد شده است؛ حال آنکه در اکثر نقاط پایتخت آپارتمان‌ها بهایی بیشتر از ۲۰۰ میلیون تومان دارد. در برخی از نقاط مرکزی، شمالی و غربی تهران قیمت آپارتمان‌ها به چند میلیارد می‌رسد. باز هم اگر عددی خوشبینانه را مبنا قرار دهیم و عنوان کنیم هر آپارتمان در تهران به صورت میانگین ۲۰۰ میلیون تومان ارزش دارد، با فرض اینکه ۴۰۰ هزار آپارتمان در پایتخت ایران خالی است، ۸۰ هزار میلیارد تومان سرمایه بی‌مصرف مانده است.

این بی‌مصرف ماندن البته شاید برای صاحبان خانه‌ها چندان اهمیت نداشته باشد. هر چند آنها از این محل ضرر می‌کنند، اما تاوان این زیان را بیشتر شهروندان عادی و کسانی که مستاجر هستند می‌پردازند.

قانونی برای مقابله با خانه های خالی

این در حالی است که هنوز از یادها نرفته است که نتایج سرشماری نفوس‌و‌مسکن سال۹۰ از وجود خانه های خالی با ابعاد خیره‌کننده در بازار مسکن خبر داد .
 
نتایج سرشماری که سال ۹۰ انجام شد نشان داد، ۲۰ میلیون واحدمسکونی در کشور وجود دارد که از این تعداد یک میلیون و ۶۶۶ هزار واحدمسکونی خالی از سکنه است.
 
بعد ازآن نیز  اطلاع وزارت مسکن وقت از خالی‌ بودن ۱۵۰ هزار واحدمسکونی در پایتخت  که از روی مصرف صفر ‌انرژی در قبوض برق به اطلاعات خانه‌های خالی رسیده بود ،  به‌رغم عزم وزارتخانه برای برخورد قانونی با مالکان این خانه‌ها، مقاومت برخی دستگاه‌ها مانع اقدام شد.
 
تا اینکه دولت یازدهم روی کار امد و آذر ماه سال گذشته بود که در راستای کنترل بازار مسکن ، خبر از طرحی جدید رسید که به مذاق صاحبخانه ها خوشایند نبود.
 
بنا بر اخبار رسیده در آن روزها، مجلس آمادگی خود را برای تدوین قانونی اعلام کرد که براساس آن مالکان خانه‌های خالی، مجبور به فروش یا اجاره این واحدها خواهند شد، موضوعی که موافقان و مخالفان زیادی را در استفاده از زور درقبال صاحبخانه‌ها در پی داشته است.
 
رئیس شورای فرهنگی نهاد ریاست‌جمهوری نیز در این خصوص  گفت: فروش یا اجاره اجباری خانه‌های خالی در صورت اضطرار بلامانع است.
 
سیدرضا اکرمی تاکید کرد،  در صورتی که مالک نخواهد نسبت به فروش یا اجاره واحدهای خود اقدام عاجل کند، فروش یا اجاره اجباری این واحدها منعی ندارد.
 
مشاور عالی وزیر کشور با اشاره به انتخاب افراد ازبین زندگی فردی یا اجتماعی در آن روزها  ادامه داد: اگر قرار است زندگی اجتماعی را انتخاب کنیم باید به الزمات آن تن در دهیم که اجاره خانه‌های خالی توسط مالکان آن نیز یکی از این موارد است.
 
حجت‌الاسلام اکرمی در انتها تاکید کرد: در صورتی که مالکان نسبت به اجاره یا فروش واحدهای مسکونی‌شان بی‌تفاوت عمل کنند، نظام جمهوری اسلامی باید مالکان را تشویق به اجاره و یا فروش واحدهایشان کند در صورتی که باز مالکان از این کار سر باز زنند و اضطرار در کار باشد فروش یا اجاره اجباری این واحدها بلامانع است.
 
 
اظهار نظری که نشان می داد   دولتی ها هم  با اجرایی شدن این طرح موافقند.طرحی که هر چند حق مالکیت را به نوعی زیر سوال می برد اما شاید در ووضعیت بحران زنده مسکن راهگشا باشد.
بعد از ان اما در سال ۹۳، در راستای این طرح، رییس کل سازمان امور مالیاتی از تصویب اصلاحیه قانون مالیات بر خانه‌های خالی در مجلس شورای اسلامی خبر داد و گفت: سازمان امور مالیاتی منتظر دریافت این اصلاحیه است تا آن را اجرا کند.
 
علی عسکری درباره مالیات خانه‌های خالی گفت: براساس این اصلاحیه مالیات از خانه‌ها براساس مدت زمان خالی بودن دریافت می‌شود.وی اظهار داشت: برهمین اساس نرخ مالیات خانه‌هایی که یک، دو و یا سه سال خالی باشد به نسبت مدت زمان متفاوت خواهد بود.
 
معاون وزیر امور اقتصادی و دارایی تاکید کرد: پس از ابلاغ این اصلاحیه خانه‌های خالی باید شناسایی و از آنها مالیات دریافت شود اما هم اکنون قانونی در این زمینه وجود ندارد.
 
عسکری ادامه داد: پس از ابلاغ این اصلاحیه هماهنگی‌هایی با شهرداری‌ها و سایر بخش‌ها انجام می‌شود تا بتوانیم این امر را اجرایی کنیم.
 
با این تفاسیر به نظر می رسد طرح تحت فشار قرار دادن مالکان خانه های خالی کلید خورده است اما سوال اینجاست که چرا هنوز هم ۴۰۰ هزار خانه خالی در تهران نیازمند مسکن وجود دارد.منبع شفاف نیوز

بخش نظردهی بسته شده است..