خوابگاههای دانشجویی در وضعیت اورژانسی!
به گزارش یزدی نیوزروزنامه آفرینش نوشت:
این ایام، همان طور که فصل خلوتی دانشگاههاست و رفت و آمد دانشجویان به محیطها و محوطه‌های دانشگاهی، نسبت به بقیه فصل‌های سال، کم‌تر است، ایام آرامش و کاسته شدن از هیاهوی فضاهای خوابگاهی هم هست. خوابگاههایی که یکی از مسئولان مربوطه در همین روزهای اخیر اعلام کرده بود تنها چهاردرصد از آنها در کشور، دارای وضع مطلوبی هستند. ایشان همچنین اشاره کرده بود ۳۸ درصد خوابگاهها وضعیت نامطلوب دارند و مابقی نیز اورژانسی هستند.
اگرچه مسأله نامناسب بودن و عدم رعایت استانداردها در محیطهای خوابگاهی دانشگاهی، امر جدیدی نیست و سالهاست در خصوص آن، اطلاع‌رسانی‌هایی انجام شده، و هر چند در سالهای اخیر، در دانشگاههای مختلف، فعالیتهایی برای بهبود وضعیت فضاهای خوابگاهی و ساخت خوابگاههای جدید، صورت گرفته، اما به هر حال، خوابگاههای دانشجویی در شهرها و استانهای مختلف، هنوز هم با نواقص و مشکلاتی دیرینه روبرو هستند. شاید یکی از دلایل ریشه‌دارشدن و طولانی شدن عمر این مشکلات و کاستی‌ها در فضاهای خوابگاهی، عدم اولویت رسیدگی به خوابگاهها باشد. درواقع، اینطور به نظر می‌رسد که همواره به خوابگاههای دانشگاهی، به عنوان محیطهایی در حاشیه و فرعی در عرصه دانشجویی نگریسته شده است. همین اولویت قائل نشدن برای بهبود شرایط زندگی در خوابگاهها، وضعیتی را رقم زده است که امروز، می‌توان چند و چون آن را از دانشجویان ساکن خوابگاه در سراسر کشور پرسید و از مشکلات بی‌شمار محیطهای خوابگاهی و کمبودهایی که دانشجویان به لحاظ امکانات رفاهی با آن مواجهند، مطلع شد. منظور از امکانات رفاهی، امکاناتی خاص و فوق‌العاده نیست، در برخی دانشگاهها، که تعداد آنها کم نیست، دانشجویان ساکن در خوابگاه، در زمینه ابتدایی‌ترین امکانات زندگی، بهداشت محیط و… دچار مشکلاتی هستند.
در این رابطه باید به دو نکته اشاره کرد: نخست اینکه دانشگاههای ما در سالهای اخیر، نسبت به گذشته در زمینه افق و چشم‌انداز پیش‌رو، تغییر چشمگیری کرده‌اند و هرچند در گذشته، اندیشه جهانی شدن و توسعه بیشتر در خارج از مرزها، آن قدرها هم برای دانشگاههای ما، مسأله‌ای ضروری تلقی نمی‌شد، اکنون یکی از مهمترین اهداف خود را برای کسب جایگاه بهتر، بر مقوله جذب دانشجوی خارجی متمرکز کرده‌اند. بدیهی است برای رسیدن به این چشم‌انداز و تحقق آن، ما از بسط و توسعه امکانات دانشجویی، که یکی از مهمترین موارد آن، در حیطه امکانات خوابگاهی نمود می‌یابد، ناگزیر هستیم.
هرچند می‌توان با دانشجویان خارجی به گونه‌ای دیگر رفتار نمود و امکانات و فضاهای متفاوتی را در اختیار آنان قرار داد، کمااینکه تاکنون هم دانشجویان خارجی در بسیاری از دانشگاهها، در موارد زیادی، دارای امکاناتی بهتر نسبت به دانشجویان داخلی ساکن خوابگاهها بوده‌اند، اما این راهکار، همانطور که می‌تواند دانشجویان خارجی را جذب دانشگاههای ما کند، به طور موازی می‌تواند دانشجویان داخلی را نیز از محیطهای خوابگاهی پرمشکل و غیراستاندارد دلزده کرده و فراری دهد. به علاوه، خوابگاههای دانشگاهی به هر حال، یک بخش از وجهه و مشخصه‌ی یک دانشگاه را به نمایش می‌گذارند و ضعف امکانات در آنها، در مجموع به ضرر اعتبار یک دانشگاه که داعیه بین‌المللی شدن هم دارد، تمام می‌شود. نکته دوم هم اینکه؛ می‌توان گفت شرط نخست بهره‌برداری از استعدادها و توانمندساختن دانشجویان که درنهایت، به توانمندشدن دانشگاهها منجر خواهد شد، فراهم‌سازی محیطی متعادل و مناسب که دانشجویان در آن، حداقل دغدغه‌ها را داشته باشند، می‌باشد.
در این میان، دانشجویان خوابگاهی که بخش بزرگی از دانشجویان کل کشور را تشکیل می‌دهند، برای قرار گرفتن در شرایط خوب روحی که در آن، به جای اعتیاد، افسردگی، انزوا، فراموش کردن هدفها و… در اندیشه پیشرفت علمی، تحقیق و مطالعه، ورزش، و مانند آن باشند، نیازمند زندگی در محیطی هستند که موارد اولیه یک زندگی معمولی در آن لحاظ شده باشد. اینک، خوابگاه های دانشگاهی با بناهای فرسوده و تاریک و کم‌نور، مشکلات فاحش در زمینه بهداشت محیط، شلوغی و پرجمعیت بودن فضا و… چشم‌انتظار رسیدگی و حل مشکلات چندین و چندساله هستند. مشکلاتی که در درجه اول، سلامت روان و شادابی دانشجویان را هدف گرفته‌اند.
بخش نظردهی بسته شده است..