عارف مزیت های فراوانی برای مدیریت مجلس دارد

 

مشروح این گفت وگو در ادامه می آید:  

 

 

 

آقای منتجب‌نیا نقش فراکسیون امید را در مدیریت مجلس آینده چگونه می بینید؟

 

فراکسیون امید چه فراکسیون اقلیت و چه اکثریت باشد، نیاز به به مدیریت قوی، کاردان و جامعی دارد که بتواند نمایندگان را با سلایق مختلف با حفظ استقلال و هویت نمایندگی، زیر یک سقف جمع و تبادل‌نظر کند تا به جمع‌بندی واحدی برسد. در همه دوره‌ها دیدیم که اگر فراکسیون‌ها خوب عمل و مدیریت کردند، توانستند در کل پارلمان و تصمیماتش موثر باشند اما اگر خوب مدیریت نشوند و اگر ضعیف یا ناهماهنگ باشند، هر چند که در اکثریت هم قرار بگیرند نمی‌توانند تاثیری در روند امور پارلمان بگذارند. در این دوره که فراکسیون «امید» ترکیبی از اصلاح‌طلبان و اعتدالیون است، می‌شود گفت که اکثریت مجلس را دارد و می‌تواند با مدیریت خوب، هم منتخبان یعنی اعضای خود را منسجنم و سازماندهی کرده و با هم تبادل‌نظر کنند و هم تعداد قابل‌توجهی از نیروهای مستقل را می‌تواند جذب کرده و آنها را هم به جمع خود ملحق کند. اما این مهم نیاز دارد به مدیریتی قوی، مجرب و کارآمد که بتواند خوب مساله مجلس را نمایندگی و امور فراکسیون را پیگیری و ساماندهی کند. لذا توصیه دارم، به‌ویژه نمایندگان لیست امید که روی این مساله تکیه کنند و ناشیانه عمل نکنند تا تفرق و از هم گسیختگی در آنها راه پیدا نکند.

 

 

 

یکی از مواردی که موجب ایجاد وحدت بیشتر می‌شود را مدیریت قوی دانستید، فکر می‌کنید که چه موارد دیگری را باید در نظر گرفت؟

 

به نظر من نکته دیگری که خیلی اهمیت دارد و نباید از آن غافل شد، این است که برخوردی نشود که موجب دفع نمایندگان شود و نمایندگان احساس کنند که قرار است استقلال آنها مورد تعرض واقع شود. این مساله جدا مضر است و موجب ریزش افراد می‌شود. دوستانی که باتجربه هستند یا آنها که مقبولیت و وجهه اجتماعی دارند باید در کنار هم باشند تا هیات رییسه خوبی در فراکسیون تشکیل شود. ما در دوره‌های اول، دوم و سوم این کار را می‌کردیم که هیات رییسه چند نفره داشتیم که کارها را برنامه‌ریزی می‌کردیم وخوب هم جواب می‌داد. الان هم باید اینطور باشد. یعنی نه رها باشد و نه فرد محوری در فراکسیون باشد. باید مجموعه افراد مجرب در کنار هم باشند و نهایت احترام را به نمایندگان و نظر آنها بگذارند تا فراکسیونی خوب و قوی در مجلس تشکیل شود.

 

 

 

الان نام دو گزینه بیش از دیگران برای ریاست مجلس مطرح است که یکی از آنها محمدرضا عارف است. به نظر شما عارف، گزینه مناسبی است و چقدر می‌تواند نیروی تعامل داشته باشد و مجلس را با اعتدال هدایت کند؟

 

به اعتقاد من، ضمن احترام به آقای لاریجانی، من هیچ مزیتی در زمینه قوت مدیریت برای آقای لاریجانی نسبت به عارف قائل نیستم و حتی بالعکس است و آقای عارف را با ویژگی‌هایی که دارد موفق‌تر در اداره مجلس می‌دانم. در انتقال نظرات نمایندگان به جامعه و منش و روش آقای عارف و سوابق او، همه دست به دست هم می‌دهند که بتواند مدیریت خوبی ایجاد کنند. به‌خصوص که اگر در هیات رییسه چند نفر از افراد مجرب هم باشند که بازوان قوی آقای عارف باشند، به‌خوبی او می‌تواند مجلس را اداره کند. ما همه امور را باید نسبی ببینیم. ما باید این دو نفر را با هم مقایسه کنیم. اگر گزینه‌های ما آقای هاشمی‌رفسنجانی، عارف و لاریجانی بود، بدون ذره‌ای تردید ما می‌گفتیم که هاشمی‌رفسنجانی قوی‌تر است و حتی بعضی از حضرات دیگر که در دسترس نیستند. ولی فعلا گزینه‌های ما منحصر به این دو نفر است لذا آقای عارف بهترین و موفق‌ترین گزینه است. بحث‌هایی که می‌شود درباره نحوه تعامل و مسایلی از این دست را من واقعی نمی‌دانم و فکر می‌کنم که فقط نظر شخصی افراد است. به هر حال لاریجانی، لاریجانی و عارف، عارف است و ما نباید سوابق و خمیرمایه فکری و سیاسی افراد را نادیده بگیریم. آقای عارف ماهیتش اصلاح‌طلب و خط امامی‌(ره) است و معتقد به همه مبانی نظام است و اضافه بر همه اینها پشتوانه مدیریتی خوبی هم دارد. از طرف دیگر آقای لاریجانی ماهیت فکری‌اش اصولگراست با همه سوابقی که دارد و ما نباید اینها را به‌خاطر برخوردهای خوبی که افراد کردند همه گذشته‌ها آنها را نادیده بگیریم یا همه امتیازات دیگران را نادیده بگیریم و این هم دور از انصاف است.

 

 

 

برای تعیین ریاست مجلس، جبهه پایداری قرار است که از آقای لاریجانی حمایت کند. به نظر شما این اتحاد برای تصاحب گزینه ریاست چقدر دوام دارد؟

 

اولا اینکه این یک وحدت استراتژیک به نظر می‌رسد و نه وحدتی پایدار اما چه استراتژیک باشد و چه پایدار، اشتباه است. خوب می‌دانیم که پایداری‌ها گروهی هستند که با هر کسی پیوند کنند، آنها را در جامعه ضایع می‌کنند. آنها در میان مردم به‌طور کلی موقعیت و پایگاه خود را از دست داده‌اند و اکثریت مردم از برخوردهای تند و افراط‌گرایانه منزجر هستند و یکی از اشتباهاتی که اصولگراها کردند این بود که در انتخابات برای پیروزی بر رقیب با پایداری‌ها و افراطیون خود را پیوند زدند. آقایان اصولگرا بعد هم معترف شدند که دلیل شکست‌شان پیوندشان با افراطیون بوده است. اگر در مجلس هم اینها با هم متصل شوند، بزرگ‌ترین ضربه را به اصولگراها خواهند زد. لذا من از روی مصلحت و دلسوزی به اصولگرایان سنتی می‌گویم که به هیچ‌وجه سرنوشت خود را با افراطیون گره نزنید. چراکه تجربه نشان داده است که آنها همه‌چیز را پشت سر می‌گذارند و برای هیچ چیز حرمت قائل نیستند. پس شما به چه امیدی سرنوشت خود را با آنها مرتبط می‌کنید. آقایان لاریجانی هم حیف است که از وجود افرادی که تا دیروز به او در مجلس توهین می‌کردند و سخنرانی‌اش را در قم بهم می‌زدند، برای رییس شدن استفاده کند. شخصیت لاریجانی بالاتر از این حرف‌هاست و حتی شأن اصولگرایان نیز بالاتر از این است که با آنها گره بخورند.

 

 

 

یک جریان خاص از امکانات مجلس برای هدایت فراکسیون‌ها و جریان‌های درون مجلس استفاده کرد تا آنجا که دعوتی شخصی با سربرگ مجلس شورای اسلامی برای نمایندگان ارسال شده بود. نظر شما درباره دخالت جریان‌های خارج از مجلس و استفاده از امکانات مجلس برای پیروزی یک جریان خاص چیست؟

 

همان‌طور که در ایام انتخابات، چه مجلس و چه ریاست‌جمهوری، استفاده از رانت‌های دولتی و نظام، خلاف قانون و نامشروع است و به‌شدت باید برخورد شود، در آستانه انتخاب هیات رییسه هم باید این مساله لحاظ شود. یک طرف، دسترسی به امکانات پارلمان ندارد و حتی اگر بخواهد دعوتی از منتخبان کند، هیچ سالنی از مجلس در اختیار او گذاشته نمی‌شود و ناچار می‌شود که در یکی از سالن‌های مطرود ریاست‌جمهوری، برنامه‌اش را بگذارد. ولی دوستان به‌دلیل اینکه چند روز دیگر از ریاست‌شان در مجلس باقی مانده است، از امکانات‌شان استفاده کردند و از سالن‌های مجلس قدیم و مجلس جدید استفاده کردند و اینها همه استفاده از رانت و تبلیغ است و دور از شأن بزرگان است. علاوه بر این، منتخبان را مورد توجه ویژه قرار دادن، کمک کردن و وعده دادن درست نیست. خوب است که هیات رییسه و مجلس هر چه سریع‌تر امکانات را در اختیار آنها بگذارد اما در آستانه انتخابات، دعوت و پذیرایی کردن و وعده‌های امکانات دادن، شبهه‌انگیز است. فکر نمی‌کنم این کار مناسب شأن مجلس و مسوولان مجلس باشد. علاوه بر این نوعی تبعیض در رقابت سیاسی است. خوب بود که اگر از امکانات مجلس قرار بود که استفاده شود، هر دو جناح استفاده کنند. اگر قرار نبود که استفاده کنند، هیچ کدام استفاده نمی‌کردند. آقای لاریجانی هم برنامه‌های‌شان را خارج از مجلس بگذارند و آقای موحدی‌کرمانی هم به‌عنوان جامعه روحانیت مبارز از مجلس استفاده نکند و از سالن‌های دیگر استفاده کند تا این شبهه برای کسی ایجاد نشود.

 

 

 

درباره وعده‌ها و قرار گرفتن امکانات در اختیار نمایندگان از سوی جریان داخل مجلس صحبت کردید، دقیقا چه وعده‌هایی داده شده است؟

 

وعده به این معنا که امکانات در اختیارشان می‌گذارند. نماینده‌ای که از شهرستان به تهران آمده، دغدغه‌اش مشکل حل مسکن، محافظ، حقوق و بیمه است. اینها زمانی است که هیات رییسه انتخاب شود و هیات رییسه جدید باید این امور را رسیدگی کرده و انجام دهد. الان اگر هیات رییسه فعلی اقدام کند، در آستانه انتخابات هیات رییسه شبهه‌انگیز است و ذهن‌ها را به سمت دیگری می‌برد.