۶۰درصد سرطان‌ها قابل پیشگیری است
شاید برای بسیاری جالب باشد که بدانند سرطان چیست؟ چه علائمی دارد و آیا قابل پیشگیری و درمان است؟
به گزارش یزدی نیوز برای آشنایی بیشتر شهروندان یزدی با این بیماری به سراغ «محمد فرات یزدی» فوق تخصص خون و سرطان رفتیم تا جواب این سوال‌ها را از او بگیریم.
شاید اولین سوالی که در ذهن بسیاری از شهروندان یزدی مطرح شود، این است که «سرطان چه نوع بیماری است؟»
سرطان نوعی بیماری بدخیم است که دارای قدرت تکثیر بیش از حد سلولی است. به طوری که این سلول‌ها می‌توانند جابه‌جا شده و به جاهای دیگر در بدن هم منتقل شوند. این توانایی سلول‌ها که باعث شده آنها بتوانند از جایی به جای دیگر مهاجرت و تکثیر پیدا کنند نام سرطان را به خود می‌گیرد. کلمه سرطان به معنای خرچنگ است. چون سرطان به بدن چنگ می‌اندازد و در قدیم این ذهنیت وجود داشته که باعث نابودی انسان می‌شود و بنابراین سرطان به این حیوان تشبیه شده است.
آیا سرطان لاعلاج است؟
وقتی می‌گوییم سرطان لاعلاج است که بیمار دیر مراجعه کرده و علائم اولیه بیماری را جدی نگرفته باشد. در واقع بیماران در مرحله‌ای مراجعه می‌کنند که جابه‌جایی سلول‌ها انجام شده و سلول‌ها در جاهای دیگر بدن هم پخش شده‌اند که در این صورت درمان سخت می‌شود. البته ما برای درمان این بیماران هم تلاش می‌کنیم اما احتمال بهبود آنها بسیار کم است.
علائم اولیه بیماری سرطان چیست؟
علائم بیماری سرطان با برخی از بیماری‌های خوش‌خیم مشترک است بنابراین این علائم الزاما به معنی وجود سرطان نیست، ولی هشدار دهنده است. ثانیا سرطان اسمی کلی است و همه ارگان‌های بدن می‌توانند دچار سرطان شوند. سرطان در هر ارگان انواع مختلف و علائم خاص خود را دارد. به این ترتیب، نمی‌توان گفت که علائم سرطان چیست اما علائمی وجود دارد که در بین همه سرطان‌ها مشترک است که از جمله آنها می‌توان کاهش وزن، بی‌اشتهایی بدون علت و عرق کردن بیش از حد به ویژه در شب اشاره کرد.
چند درصد از سرطان‌ها ناشی از عوامل ژنتیکی و چند درصد ناشی از عوامل غیر ژنتیکی است؟
سوال خوبی است. بیشتر سرطان‌ها یک اختلال ژنتیکی است. آنچه مسلم است قیافه، رفتار یا چاقی و لاغری ما در کنترل ژن‌هاست. البته توجه کنیم که وقتی می‌گوییم ژنتیکی به معنای ارثی نیست. عوامل ژنتیکی و ارثی دو چیز کاملا متفاوت هستند. اگر مشکلی ژنتیک وجود دارد، الزاما این مشکل ارثی نیست. یعنی این‌که کسی سرطان داشته باشد، ربطی به این ندارد که نزدیکانش سرطان داشته اند یا امکان داشته باشد بچه‌هایش هم سرطان بگیرند. اما چون ژن‌ها کنترل کننده تمام رفتار و اعمال ما هستند، مسلما در بروز سرطان هم، نقش دارند. سرطان وقتی ایجاد می‌شود که بین تشکیل سلول و از بین بردن سلول توازن برقرار نشود. در بدن ما هر روز میلیارد‌ها سلول ساخته می‌شود و همانطور هم سلول‌های مرده و فرسوده از بین می‌روند. اگر توازن بین این‌ها برقرار نباشد یعنی مشکل ژنتیک باعث بشود سلول زیادی ساخته بشود یا از طرف دیگر باعث شود که سلول‌ها از بین نرود، در نتیجه با ایجاد شدن توده، سرطان شروع می‌شود. حال نقش عوامل محیطی این است که باعث بروز این ژن می‌شوند. یعنی بدن می‌خواهد این ژن معیوب را نابود کند ولی عوامل محیطی خطرساز باعث می‌شود که دفاع بدن مشکل پیدا کند و ژن معیوب بروز پیدا کند.
پس با این حساب سرطان قابل پیشگیری است؟
قطعا. در رفرنس‌های ما ادعا می‌شود که اگر اصول ایمنی را رعایت بکنیم، حدود ۶۰ درصد سرطان‌ها قابل پیشگیری است ببینید همیشه ژن وجود دارد و این رفتارهای ماست که باعث بروز آنها می‌شود. ۴۰درصد مابقی سرطان‌ها هم در صورت تشخیص زودرس قابل درمان هستند.
آمار ابتلای زنان استان به بیماری سرطان نسبت به آمار کشوری بالاتر است. دلیل آن چیست؟
البته بخشی از آمار بیماران سرطانی استان مربوط به بیماران غیربومی است که در مراکز درمانی استان تحت درمان هستند. اما در مجموع می‌توان گفت که تغییر سبک زندگی مردم باعث بالا رفتن آمار سرطان شده است. اما بالا بودن میزان ابتلا در بین زنان استان نیاز به تحقیق دارد و بعید می‌رسد که صحت داشته باشد. البته ممکن است آمار مبتلایان به یکی دو نوع از سرطان‌ها در استان بیشتر از سایر نقاط کشور باشد اما این ادعا درباره انواع سرطان‌ها صحیح نیست.
توصیه شما برای ایمن ماندن شهروندان استان در برابر بیماری سرطان چیست؟
در درجه اول ورزش کنند و روحیه خوبی داشته باشند. اصول تغذیه را رعایت کنند و از خوردن غذاهای چرب پرهیز کنند. غذاهای گوشتی را بیشتر از سه بار در هفته مصرف نکنند و از سبزی و میوه نیز بیشتر استفاده کنند. به شهروندان یزدی توصیه می‌کنم که حتما روزی ۲ بار و هر بار ۱۰ تا ۱۵ دقیقه در معرض نور مستقیم آفتاب قرار گیرند چرا که یکی از دلایل ابتلا به بیماری سرطان، کمبود ویتامین دی است. از سرطان نترسیم. اسم سرطان را که می‌بینیم وحشت نکنیم. سرطان یک واقعیت است. به فکرش باشیم و در صورت مشاهده علائم حتما برای بررسی به پزشک مراجعه کنیم.
بخش نظردهی بسته شده است..