وقتی ریاضی برای مرد میانسال یزدی درس زندگی می‌شود
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اخبار یزدی ها( یزدی نیوز) زندگی در «ریاضی» معنا می‌شود؛ به ویژه هنگامی که مرد میانسال کاغذهایش را در دست گرفته و مرحله به مرحله روابط منطقی میان اعداد و مساله‌های زندگی روزمره را برایمان می‌شکافد و روش ابداعی جدیدش را در مورد «چگونگی تقسیم اعداد اول به نسبت‌های مختلف» شرح می‌دهد.
«مجید قنادباشی» که پیش از این با ابداع روشی برای گرفتن رادیکال فرجه۳ این روش که کعب‌گیری نام دارد را در فصلنامه انجمن علمی و آموزشی معلمان ریاضی به چاپ رسانید، اکنون در صبح یکی از سردترین روزهای پاییزی مهمان دفتر روزنامه همشهری است تا از روش جدید استدلال‌هایش در این خصوص که چرا ریاضی برای او درس زندگی است، بگوید.
این مرد یزدی که دانش‌آموخته رشته ریاضی در مقطع متوسطه است، با توجه به تعطیلی دانشگاه‌ها در سال‌های پیروزی انقلاب اسلامی، ادامه تحصیل در رشته شیمی دانشگاه صنعتی اصفهان را رها کرد اما همچنان در ساعت‌های تنهایی در فروشگاهش به حل مسائل ریاضی می‌پردازد.
روش‌های ابداعی او برای استفاده معلمان استان و کشور در منابع معتبر به چاپ رسیده است. این مبتکر با رویی گشاده روبه‌روی ما نشسته تا در مورد باورهایش در خصوص ریاضی و روش جدیدش بگوید.
در برهه‌ای که بسیاری از اطرافیان ما به‌راحتی از مسائل روزمره زندگی خود عبور می‌کنند، چه می‌شود که یک مرد میانسال در جست‌وجوی دلیل و برهان برای حل مسائل ریاضی است؟
من از آن دسته افرادی بودم که از کودکی تاکنون نسبت به مسائلی که دیگران به راحتی از آنها می‌گذشتند سخت اندیش بودم. من همیشه در جست و جوی فلسفه سخن‌های کلیشه‌ای و باورهای عامه مردم بودم و هر چیزی را بدون تامل نمی‌پذیرفتم. همواره به دنبال چرایی و چگونگی امور بودم. این نگاه در مسائل ریاضی هم صادق بود. به یاد دارم اولین باری که به من گفتند پاسخ منفی در منفی، مثبت است. این پرسش را از معلمم پرسیدم که چرا؟ او پاسخی برایم نداشت، اما من به راحتی از این مساله عبور نکردم و بالاخره نیز دلیلش را پیدا کردم.
چرا یافتن دلیل و چرایی حل مساله‌های ریاضی به طریقی که در کتاب‌های ریاضی آمده و معلمان به ما آموزش می‌دهند، برای شما لذت‌بخش است؟
من همواره در طول زندگی‌ام به دنبال دلیل و برهان بوده‌ام. این مورد در مسائل دینی و شرعی و همچنین در مسائل روزمره من صادق است. من نمی‌توانم تا دلیل چیزی را ندانم به سراغ انتقال آن به فرد دیگر بروم و نمی‌توانم از چیزی که در ذهنم درک نشده به راحتی بگذرم. به واقع، دانستن دلیل استفاده از روش‌های مرسوم زندگی و همچنین تک تک سخنانی که دیگران سعی در نهادینه کردنش در ذهن من دارند، من را رها نمی‌کند. هنگامی آسودگی خاطر دارم که ذهنم را از فشار و ابهام مسائل پیچیده و مبهم درونم رها کنم و همین است که به دنبال اثبات دلیل مساله‌ها از مسائل دینی تا فرمول‌های ریاضی برمی‌آیم و اوقات تنهایی خود را با حل مسائل ریاضی و تعمیم داستان‌های تاریخی و قرآنی به فرمول‌های ریاضی می‌گذرانم.
حل مسائل ریاضی از کودکی تا میانسالی با شما همراه بوده و هنوز هم آنگونه که می‌گویید ساعت‌های تنهایی خود را با تحلیل مساله‌های ریاضی می‌گذرانید. این همه علاقه و نیرو از کجا آمده است؟
وقتی به این فکر می‌کنم که من خواهم توانست دلیل یک موضوع را بیابم و دیگران را نیز به درستی از آن مطلع کنم، انرژی من افزون می‌شود. معتقدم باید دلیل و برهان برخی واقعیت‌های زندگی را بیابم و آنها را به فرزندان و نوه‌های خود نیز بیاموزم. از دوران کودکی همواره بخش محاسباتی درس فرزندان با من و بخش‌های دیگر با همسرم بوده است. اکنون نوه من کلاس سوم دبستان است و من از دلیل این‌که چرا یک روز در ساعت ۲۴ تمام می‌شود برایش می‌گویم و هنگامی که در مورد دلیل نسبت مواد تهیه کیک خانگی سخن می‌گویم، برایش به‌طور قابل درکی از نقش ریاضی در زندگی سخن گفته‌ام و درک مسائل نسبتا دشوار را برای فرزندانم آسان‌تر کرده‌ام. اینگونه است که با یافتن دلیل موضوعات، سعی کرده‌ام فرزندانم را به گونه‌ای پرورش دهم که به طور منطقی‌تری با مسائل ریز و درشت زندگی خود نیز کنار بیایند. به نظرم سیستم آموزش و پرورش ما نیز هنگامی موفق‌تر خواهد بود که به جای این‌که مدام به دانش‌آموز بگوید که پاسخ، منفی در منفی، مثبت است، آنها را با دلیل رسیدن به اینگونه پاسخ‌ها آشنا کند و این مهم جز با به‌کارگیری روش‌های نوین و تحلیلی در همه مسائل به ویژه مسائل ریاضی محقق نمی‌شود.
از روش جدیدی که برای حل مسائل ریاضی ابداع کرده‌اید برایمان بگویید؟
حتما در مورد اعداد اول شنیده‌اید، در طول دوران آموزش همواره تاکید شده که این اعداد تنها بر خودشان و عدد یک تقسیم می‌شوند. اما من تعریف دیگری از این اعداد دارم. من به این نتیجه رسیده‌ام که همه عددهای اول به نسبت‌های مختلف قابل تقسیم هستند و آنها را به شکل‌های مختلف می‌توان تقسیم کرد. کافی است به مسائل زندگی روزمره خود مراجعه کنیم و روش‌های مختلفی را که برای حل آنها در نظر می‌گیریم، مورد واکاوی قرار دهیم تا بتوانیم به این فرمول که من نیز رسیده‌ام، برسیم.
فرمول شما برای اثبات این ادعا چیست؟
برای تقسیم عددهای اول به نسبت‌های مختلف ابتدا به آن عدد اول عددی را اضافه کنیم که مجموع از حالت اول بودن خارج شود و سپس آن را به نسبت‌های مختلف تقسیم کنیم. در پایان نیز عددی را که به عدد اول اضافه کرده‌ایم دوباره از مقسوم کسر کم می‌کنیم.
این فرمول و تقسیم اعداد اول به نسبت‌های مختلف، چگونه به مسائل زندگی ما مربوط می‌شود؟
اصل روشی که من در آن تأمل کرده‌ام از حضرت علی(ع) است. من بارها در داستان‌ها شنیده بودم که روزی ۱۷شتر را نزد ایشان بردند تا آنها را میان ۳ نفر تقسیم کنند. نصف یک دوم آنها از یک نفر، یک سوم از آن دیگری و یک نهم آن متعلق به نفر سوم بود. این ۳ نفر به این دلیل که ۱۷یک عدد اول است در تقسیم شترها دچار مشکل شده بودند و به همین دلیل هم این مشکل را با حضرت علی در میان گذاشته بودند. در حکایت‌ها آمده است که حضرت علی برای تقسیم این شترها میان این ۳ نفر، در ابتدا به غلام خود قنبر فرمودند که شتر حضرت را به این شترها اضافه کنند و زمانی که تعداد شترها به ۱۸ نفر رسید، آنها را به نسبت معین بین افراد تقسیم کردند و سپس شتر خودشان را برداشتند. تقسیم عادلانه حضرت علی را که در تاریخ آمده است من بارها از رسانه‌های مختلف شنیده بودم. این تقسیم عادلانه این پرسش را برای من ایجاد کرد که روش حل این داستان چگونه است. از این‌رو، به دنبال حل این معما، به روشی رسیدم که در گذشته نیز حضرت علی آن را به کار گرفتند و با حل اینگونه مسائل به فردی عادل شهرت یافتند؛ از این‌روست که به واقع معتقدم ریاضی درس زندگی است.
بخش نظردهی بسته شده است..