نخل‌برداری در بافق متفاوت از سایر نخل‌برداری‌ها
معاون فرماندار بافق با متفاوت خواندن نخل‌برداری دربافق از سایر نخل‌برداری‌ها، انجام این مراسم را سه روز بعد از عاشورا مصادف با سیزدهم محرم بیان کرد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اخبار یزدی ها( یزدی نیوز) "محمدعلی طالعی" اظهار کرد: یکی از رسوم و آیین‌های مردم بافق در ایام سوگواری ماه محرم، نخل‌برداری است که هر چند به صورت کم و بیش در دیگر شهرهای استان از جمله تفت نیز برگزار می‌شود ولی یک تفاوت عمده با آنها دارد و این که مراسم نخل‌برداری در این شهرها در ظهر عاشورا برگزار می‌شود ولی در بافق، سه روز بعد از عاشورا یعنی روز سیزدهم محرم انجام می‌گیرد.
وی با بیان این که در حال حاضر مراسم نخل‌برداری در چهار منطقه از شهر انجام می‌گیرد، تصریح کرد: نخل که در باورهای مردمی نمادی از تابوت امام‌حسین(ع) است، در آستان مقدس امام‌زاده عبدالله(ع) در هنگام غروب و قبل از نماز مغرب و عشاء روز سیزدهم محرم یعنی ساعاتی که براساس روایات تاریخی پیکر حضرت اباعبدالله(ع) دفن شده است، برداشته می‌شود ولی در سه منطقه دیگر شهر این مراسم بعد از نماز مغرب و عشاء انجام می‌شود.
طالعی خاطرنشان کرد: معمولاً لحظاتی قبل از نخل‌برداری، آنهایی که نذر و نیتی در طول سال داشته‌اند، نذرشان را ادا می‌کنند که این کار با توزیع نقل، نخود و کشمش یا قربانی کردن گوسفند در مقابل نخل انجام می‌شود و سپس جوانان شهر به زیر نخل رفته و آن را در حرکتی هماهنگ از زمین بلند کرده و به روی دستان خود در محل حمل می‌کنند.
معاون فرماندار یاداور شد: کنگره‌های دور نخل که معمولاً ۷۲ عدد و به تعداد شهدای کربلاست و به صورت سرو و مخروطی شکل هستند، بیانگر جاودانگی حیات شهد‌است چرا که درخت سرو نیز به عنوان نماد آزادگی شناخته می‌شود.
وی ادامه داد: از طرفی بزرگ بودن نخل نیز کنایه‌ای از درخت خرماست که از برگ آن(حصیر) به عنوان تنها وسیله برای تشییع شهدای صحرای کربلا است.
طالعی همچنین گفت: نخل به تعداد فرزندان حضرت علی(ع) که در کربلا شهید شدند، روی چهار پایه می‌ایستد، به تعداد شهدای بنی‌هاشم در کربلا بر ۸ ستون استوار است و بسیاری از معانی و نمادهای دیگر نیز در ساخت آن رعایت می‌شود.
وی همچنین به رعایت این معانی در تزیین نخل نیز اشاره کرد و افزود: نخل را با پارچه ترمه که دارای طرح‌هایی از سرو خمیده است، مزین می‌کنند چرا که قد همچون سرو شهدای کربلا نیز به خاطر ظلم بنی‌امیه خمیده شده است.
وی در ادامه آیینه را نماد زندگی و زنده بودن و شفافیت خواند و گفت: جلوی نخل به تعداد سرهای بریده در واقعه کربلا، ۱۸ آیینه می‌گذارند یعنی شهدای کربلا زنده‌اند و زندگی جدیدی را شروع کردند.
طالعی گفت: نکته دیگر این که برای بستن و آذین بندی نخل نیز از افراد معتقد و مذهبی و خیلی امام حسینی(ع) دعوت می‌شود و معمولاً نیز این افتخار در خانواده‌ها به صورت آبا و اجدادی و در بین نسل‌های بعدی نیز باقی می‌ماند.
وی یکی از رسوم منحصر بفرد دیگر مردم بافق در عزاداری محرم را مربوط به قبل از آیین نخل‌برداری ذکر کرد به نحوی که در ابتدا علم وسط یا کنار حسینیه که پارچه‌هایی به آنها آویزان است را برمی‌دارند و سپس نخل‌برداری آغاز می‌شود
طالعی اذعان کرد: علم‌ها معمولاً در انواع مختلفی شامل علم و کُتَل و پرچم هستند ولی علمی که در حسینیه‌ها گذاشته می‌شود و روز نخل‌برداری برداشته می‌شود، دایره‌وار، سه طبقه و دارای دو یا سه طوق آهنی است که به انها پارچه‌ها آویزان شده است.
به گفته‌ی وی، برخی می‌گویند این پارچه‌ها اصطلاحاً لباس اهدا شده‌ی حضرت جبرئیل به امام‌حسین(ع) است چرا که دشمن در روز عاشورا بدن امام‌حسین(ع) را عریان و خیمه‌ها را غارت کرد.
طالعی همچنین علت این که قبل از نخل‌برداری، علم‌ها را بر می‌دارند را ناشی از احترام شیعیان به حضرت‌ابوالفضل(ع) و شهادت ایشان قبل از قبل از امام‌حسین(ع) دانست.
وی با تاکید بر این که علم برداشتن کار هر کسی نیست، گفت: تنها کسانی که مهارت و قدرت بدنی زیادی داشته باشند، می‌توانند علم را که با پارچه‌های فروان آویزان شده به آن از زمین بلند کنند چرا که حفظ و نگهداری آن بسیار مشکل است.
طالعی ادامه داد: البته در طول حرکات نمایشی که به نشانه ارادت عزاداران به حضرت عباس(ع) توسط علم‌بردار انجام می‌شود، افرادی نیز در اطراف وی، او را کمک و مراقبت می‌کنند تا نگذارند علم کج شود.
وی یکی دیگر از آیین‌های عزاداری سیدالشهداء(ع) در بافق را مراسم جوش‌زدن عنوان و در مورد آن بیان کرد: این مراسم در دهه اول محرم و در صبح روز تاسوعا انجام می‌شود به این صورت که هیات عزاداری محله یا محلات مختلف با مراجعه به منزل افراد متوفی یک سال گذشته به ویژه افراد سرشناس، حدود یک ربع ساعت نوحه‌سرایی کرده و یاد فرد مذکور را گرامی می‌دارند.
به گفته وی، این رسم در مورد شهدای به لحاظ احترام خاص برای خانواده‌ی شهدا نه تنها در سال اول بلکه در سال‌های بعد نیز انجام می‌شود ولی در مورد فوت‌شدگان تنها در سال اول از سوی هیات‌های عزاداری انجم می‌شود.
معاون فرماندار در پایان نیز یادآور می‌شود؛ در این مراسم نیز معمولاً بازماندگان خانواده براساس وسع و توان خود، به هیات هدایایی می‌دهند یا گوسفندی را در مقابل هیات قربانی می‌کنند، گاهاً نیز با شیر و کیک‌یزدی از عزاداران هیأت پذیرایی می‌کند. حتی در مواردی برای حفظ شان و آبروی خانواده‌هایی که توان مالی مناسبی ندارند، از سوی خود هیات در این مراسم گوسفندی قربانی می‌شود.
بخش نظردهی بسته شده است..