در استقبال از بازگشت سه نشریه به دکه ها

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی یزدی نیوز روزنامه بهار، هفته نامه ۹دی و روزنامه سینما از روز شنبه بار دیگر به روی دکه رفته اند.
 
یک روزنامه اصلاح طلب پس از چند بار توقیف (‌بهار) و یک هفته نامه اصول‌گرا شهره به تند ترین انتقادات به توافق هسته‌ای نیز پس از چند مرتبه توقیف (‌9 دی) و یک روزنامه غیر سیاسی و تخصصی هنری نیز با سابقه ۲۳ سال انتشار به صورت هفته‌نامه (‌سینما) این سه هستند.

اهمیت انتشار مجدد این سه نشریه را در چند وجه باید جُست:

نخست این که در دو مورد، توقیف شده بودند و انتشار پس از توقیف یعنی این که توقیف موقت چه با حکم دادسرا و چه با رای هیات نظارت بر مطبوعات، می تواند پایان کار نباشد و نشریات می توانند امید خود را به نشر مجدد حفظ کنند. همین که سنگین ترین حکم که توقیف همیشگی و تعطیل که معادل همان اعدام در کیفر شخصیت های حقیقی است اجرا نشده موجب می شود یک بنگاه مطبوعاتی به سبب یک اشتباه که در کار رسانه ای گاه گریز ناپذیر است، فرونپاشد.

 یک نشریه در طول دوران انتشار خود و با مخاطبانی که جذب و با اعتمادی که جلب می کند صاحب یک «برند» می شود و همین برند با توقف ناگهانی از میان می رود اما هنگامی که نشریه ای پس از مدتی مجال نشر دوباره را پیدا می کند به این معنی است که «برند» زنده مانده است.

دوم این که یکی اصلاح طلب است از نوع دوم خردادی آن (‌بهار) و دیگری اصول گرا از جنس سوم تیری آن (‌9دی). فارغ از قضاوت درباره رویکرد آنان و خصوصا ادبیات و موضع گیری دومی، فضای سیاسی را در آستانه انتخابات اسفند ۹۲ یاری می رساند.

ذات هر رسانه سیاست است و رسانه ها نمی توانند خود را از سیاست برکنار می دانند. از این رو هر چند روزنامه سینمایی نیز در نوع خود جالب است اما نشریه سیاسی و سیاست به روح رسانه نزدیک تر است!

سومین ویژگی این است که سه نشریه در حالی دوباره به روی دکه رفته‌اند که سرمایه گذاران و مدیران مطبوعات از کاهش فاحش تیراژ ها می نالند و آزیر های خطر را به صدا درآورده اند.

برخی معتقدند با ظهور شبکه‌های اجتماعی و خبررسانی به لحظه و انتقال آن از طریق موبایل‌ها مطبوعات چاپی کارایی و نفوذ و جذابیت سابق را از دست داده‌اند و در مقابل این واکنش نشان داده می‌شود که اگر قرار بر این اتفاق باشد نخست باید در ژاپن رخ دهد که بخش اصلی این فناوری‌ها ازآن سامان برخاسته حال آن که مطبوعات چاپی شمارگان چند میلیونی خود را حفظ کرده‌اند و اتفاقا از طریق شبکه های اجتماعی و موبایلی مردم را به خرید محصول فرهنگی خود دعوت می‌کنند.

خصوصیت چهارم هم این است که مدیران هر سه نشریه نام‌های آشنایی هستند و هر قدر این نام‌ها برای ساختار سیاسی و قضایی آشناتر باشد احتمال قبول دفاعیه های آنها آسان‌تر می‌شود و ازشدت سوء تفاهم ها می‌کاهد.

به صورت خاص درباره روزنامه سینما می توان این امید را داشت که به رونق اقتصاد سینما کمک کند. چون همان‌گونه که خود مطبوعات در رقابت غیر برابر با شبکه های اینترنتی و اجتماعی و موبایلی احساس می‌شوند سینما نیز در رقابت با سریال‌های ماهواره‌ای و فیلم‌های غیر مجاز قرار دارد.

  دست‌کم همین ۵ ویژگی سبب می‌شود خبر انتشار سه نشریه تازه و البته با سابقه قبلی را فرخنده بشماریم با علم به این که به جز بنگاه‌های رسانه‌ای و روزنامه‌نگاران حرفه‌ای محال است که دیگران هم‌زمان هم مشتری و خواننده «بهار» باشند و هم «9 دی»!